Zin

En als de dag start
in deze donkere dagen
van zin-loos-heid

zal ik zondigen
met een stukje puur
zwart

kruip ik in mijn nest
en prevel zacht
dat het snel voorbij zal zijn

gun me dan één dag
met melk en honing
en lekker beslag

met één gedachte
één zin die me zin gaf
die dag, die week, dat jaar

of laat me hier zitten
tot de zon zakt in de maan,
en alles weer mag

maar net iets anders
dan die dag dat ik vergat
wie ik was en worden mag

Author: Bart S. Vermeer

Ik voel me als een verhalenmaker, een ingenieur van het verhaal dat zich al dan niet opdringt. Ik (ver)bouw verhalen en laat ze samenkomen. Dat kan alleen op een kamertje waar ze me even met rust laten. Of samen. Na de rust, de daadkracht met de ander.