Ik mis een stukje ziel
zo’n klein stukje weet ik veel
bizar zacht en nauwelijks te zien,
zoiets als een versleten hartklep
of een restje linkerhersenhelft,
ik verloor het toen het zichtbaar werd.
En toch de ochtend leek nog ver weg,
het duurde te lang om heel mooi te wezen,
tot ik besefte dat zoiets slechts stilletjes sterft.
Gedicht uit mijn eerste bundel:
Brutus en Medea
Winnaar Gouden Meeuw
Creatief Schrijven 2010