Je zee

Wanneer ik aan je –
raak, proef ik je weer
op ’t puntje van je

daar-heb-ik-het-graag
streel ik je tussen
– eb en vloed

opdat jij mij overspoelt
met gedonder en geruis
in krachtige slagen

koud en warm tegelijk
tot ik uiteenspat


in


duizend


druppels

en het wilde me geeft

aan jouw draken
verdronken in het schuim
van het – te laat

Author: Bart S. Vermeer

Ik voel me als een verhalenmaker, een ingenieur van het verhaal dat zich al dan niet opdringt. Ik (ver)bouw verhalen en laat ze samenkomen. Dat kan alleen op een kamertje waar ze me even met rust laten. Of samen. Na de rust, de daadkracht met de ander.