Onderstaand een fragment uit een kortfilmscenario dat wacht op verfilming.
Pitch: Het verhaal van een jonge verbitterde vrouw op zoek naar wraak, door één ultieme daad voor de zon opkomt zal ze al liftend haar burgerlijk nouveau riche wereldje met verstomming slaan.
Na een expo van haar werk, veinst Jana autopech bij een tankstation. Ze vraagt aan een jongeman of hij haar een lift wil geven. Hij is een Afrikaanse bokser en tevens vluchteling. Hij vecht al heel zijn leven, het is het enige wat hij kan en waar hij goed in is. Hij is op naar rust, iets wat hij hoopt te vinden in een vrouw, een vrouw die hem aanvaardt om wie hij is, niet om wat hij is.
Thema/Premisse: Eros en thanatos domineren vaak zonder dat we het beseffen ons leventje, iedereen is menselijk en heeft zijn eigen strijdt te strijden. De dood en de liefde. Om te kunnen liefhebben moet men eerst vrede vinden met zichzelf. Dit gebeurt uiteindelijk in een ultieme confrontatie met zichzelf door de ander.
Fragment:
INT. TANKSTATIONWINKELTJE – NACHT
Jana kijkt nauwelijks naar wat er zich in het winkeltje bevindt. Zij draait zich meteen naar het venster om Ray te kunnen observeren. Zij ziet hoe hij tegen de wagen leunt en een romannetje opbergt. Hij ROEPT iets richting de pompbediende. De tank is vol.
EXT. TANKSTATION – NACHT
De pompbediende snelt naar hem toe. Ray gebaart of hij de voorruit even wil proper vegen. Hij lijkt Ray te herkennen en doet dit zonder aarzelen. Hij betaalt de man cash, hij heeft vele briefjes op zak.
INT. TANKSTATIONWINKELTJE – NACHT
Jana slaat het gebeuren gade. Ze slikt even en gaat dan met vastberaden pas de winkel uit.
EXT. TANKSTATION – NACHT
Wrijvend door haar haren gaat ze opvallend traag richting de benzinepomp. Ray merkt haar ravissante verschijning op en geeft haar een glimlachend knikje. Jana kijkt hem aan, haar handtas dicht tegen zich aangeklemd. Ze twijfelt even, oogcontact dat net iets te lang duurt. De pompbediende kijkt verbaasd op, ziet haar naderen. Ze is te mooi om waar te zijn. Hij staat tussen de schone en het beest in.
Jana stopt. De pompbediende stapt schuchter opzij. Jana gaat recht op Ray af. Ze kijkt hem indringend aan. Ze stapt verder op Ray af.
JANA
Mag ik u wat vragen? Welke richting gaat u uit…
RAY
(verrast – Engelse tongval)
‘t stad…
JANA
Ziet u, mijn wagen…
Ze kijkt hem vragend aan.
RAY
(heel beleefd)
Wilt u een lift?
Ze knikt en glimlacht hem lief toe. Ray ontbloot eveneens zijn aquafresh witte tanden.
RAY
Ray, mijn naam is Ray, Miss…
Jana reageert er niet op, maar blijft hem indringend aankijken. De pompbediende raapt al zijn moed bij elkaar en komt aarzelend tussen hen in.
POMPBEDIENDE
Kan ik u misschien helpen?!
Ze negeert de man en stapt in. Ray schrikt even van haar kordate actie en stapt eveneens in. De Pompbediende kijkt jaloers toe.
POMPBEDIENDE
(mompelt)
Stadshoer
Hij wandelt naar zijn winkeltje en sluit de deur.
INT. WAGEN RAY – NACHT
Het licht van de straatlampen zweeft over de ruiten. De autoklok geeft 00u05 aan. Ray versnelt, de snelheidsmeter geeft nu 130 aan. Hij kijkt stoer voor zich uit. In zijn wagen ligt een boek over natuurgeneeskunde, enkele goedkope stationsromannetjes met passionele liefdescovers en een cd van U2.
RAY
Ik ben bokser. Kom net terug van een kamp.
Jana doet alsof het haar niet interesseert. Haar handtas dicht tegen haar lijf geklemd.
RAY
Ik was wat nagebleven. Ik ga nooit naar huis zonder dat ik weet dat alles goed komt. U weet wel, één van de twee is er altijd het ergst aan toe.
Jana kijkt enigszins verrast op.
RAY
Dat is boksen, ‘t is hij of gij.
Een korte stilte.
RAY
Hij is oké…
JANA
Bokser? Heb je dan ook een pseudoniem?
RAY
Een wat?
JANA
Een boksersnaam.
RAY
(een beetje verlegen)
Ja…Hard Candy
Jana glimlacht even. Ray herpakt zich.
RAY
En wat doet u zoal miss…
Jana aarzelt.
JANA
Ik ben kunstenares
Ray kijkt haar nu erg geïnteresseerde aan. Ze tracht zijn blik te ontwijken.
RAY
En wat maakt u zoal?
Jana twijfelt, ze zoekt naar een geschikt antwoord. Ze speelt wat zenuwachtig met haar vingers, wrijvend over haar handtas.
JANA
Schilderijen. Ik wil beelden uit de media kunnen vereeuwigen zoals ik ze zie.
Ray knikt goedkeurend. Stilte.
RAY
Een beetje zoals Warhol?
Jana negeert het.
RAY
Ik hou van kunst die uit het hart komt, weet u, gewoon, puur, dat u even op adem doet komen, zoals een time-out.
Hij glimlacht kort om zijn eigen vondst.
Jana kijkt verbaasd op. Ze lijkt even neen te schudden. Ray kijkt haar aan. Ze ontwijkt zijn blik.
To be continued