Ik stapelde mijn ervaringen op tijdens mijn filmstudie aan het RITCS, waar ik voor het internationale festival van de fantastische film onder begeleiding van Dick Maas een kortfilm “Brussels Stoofvlees” maakte. Daarna volgde mijn afstudeerfilm “Duister donker blauw” en de kortfilm: “ça peut tout changer”, een project in samenwerking met het psychiatrisch centrum te Hornu en hun bewoners.
Dankzij het VAF, GSARA, CBA en Epeios Productions maakte ik vervolgens een documentaire over een asielcentrum met uitgeprocedeerde vluchtelingen: “Schaduwkrijgers”.
Ondertussen leefde ik me uit als freelance regisseur en combineerde dit als leraar met lessen in video, audio, Nederlands aan anderstaligen en communicatie.
Schrijven werd mijn dada: research, praten met de mensen en het al verhalend vastleggen. In die periode schreef ik nog twee theatermonologen, drie kortfilmscenario’s, een langspeelfilmscenario en de jeugdtrilogie: De demonen van Dalca met als eerste werk “Nachtwild”, dit samen met Johan Vandevelde.
In 2010 ontving ik de Gouden Meeuw van Creatief Schrijven voor beste ongepubliceerde bundel: “Brutus en Medea”. Daarna verscheen nog een bundel met korte verhalen “Zeven nachten zonder” en een bijhorende poëziebundel: “Polaroids, scènes van alledaagse waanzin.“
Rode draad in de werken en projecten blijft het authentieke verhaal, de zoektocht naar inzichten, identiteit en het maatschappelijk relevante.
Nu wil ik me vooral focussen op inspirerende projecten als schrijver en verhalenmaker.
“When people talk, listen completely. Most people never listen.” – Ernest Hemingway